To takie kino jakiego się oczekuje od brytyjskich twórców po sukcesie filmów Guya Ritchiego. Przegadane, wulgarne, szalone, pełne czarnego humoru... i tym samym nijakie. Mamy tutaj sporo zakompleksionych bohaterów, którzy prędzej czy później się spotkają. Ciekawie się rozwijają te postaci, nie przeczę. Droga do jakiej prowadzą ich decyzję również jest zakończona niezłymi scenami. Ale to co czeka nas przez pierwszą godzinę wywołało na mojej twarzy jedynie zażenowanie. Bohaterowie nic tylko gadają o obrzydliwościach, a styl każdego z gagów jest ultra-przewidywalni. Każdy mówi z pełną powagą, na końcu zawsze pojawia się jakaś przewrotność, a po kilku takich scenach już wiemy jak się może skończyć wymiana zdań.
Niby jest tu kilka niezłych scena, świetna obsada... ale całości nie kupuję. Mam dość tych samych sztampowych postaci (szalony bandzior, uczciwy narwany glina, zakochany, ale nieodpowiedzialny młodzieniec), którymi się żongluje wg. utartego schematu. Dlatego też "Pauza" mojego poklasku nie uświadczy.